‘Langer thuis is prima, als je niets overkomt’

In Het Fries Dagblad stond dit eerlijke (en prachtig geschreven) opiniestuk van Anne Anjema (82). Zijn vrouw en hij wonen thuis en willen dat ook graag blijven doen. Alles was perfect onder controle tot hij een hersenbloeding kreeg. Dat zette hem aan het denken:

Mijn vrouw van 82 en ik wonen prachtig in Dokkum. In een mooie flat vlakbij de ambulancepost. Elke dag zien we de ambulance uitrukken – altijd voor een ander. Maar afgelopen april was het mijn beurt. Ik kreeg een hersenbloeding.

Van de ene op de andere dag was ik beperkt. Ik kan mijn linkerarm en -been niet meer goed gebruiken en ik ben gekluisterd aan een rolstoel. Wij zijn altijd met onze tijd meegegaan: het Friesch Dagblad lezen we na ruim zestig jaar niet alleen meer op papier, maar ook op de tablet. Ik was vaak achter de computer te vinden. Altijd als ik iets dacht, schreef ik het meteen op. Ik maakte overal een verhaaltje van. Typen kan nu nauwelijks meer.

Mogelijkheden

De ouderenzorg is tegenwoordig zo ingericht dat we allemaal langer zelfstandig moeten blijven wonen. Zolang de gezondheid goed is, kan dat prima, dat hebben wij aan den lijve ondervonden. Ook nu zijn mijn vrouw en ik gehoorzaam aan de overheid. Na mijn revalidatie in de Waadwente in Dokkum ben ik teruggegaan naar huis. Maar op hogere leeftijd is het leven broos: er hoeft maar iets te gebeuren en je valt een heel eind terug in je mogelijkheden.

Er moet voldoende ruimte blijven in verzorgingshuizen voor degenen die plotseling niet meer in staat zijn om thuis te blijven.

Ik heb iedere ochtend en avond thuiszorg van Buurtzorg – dat is een geweldige club mensen zonder wie wij het niet hadden gered – en mijn vrouw kan mij ook een zekere mate van verzorging bieden en doet heel veel voor me. Maar zij is 82, en wat gebeurt er als haar ook iets overkomt? Ze heeft al een nieuwe knie en een nieuwe heup, maar wat als zij wegvalt?

'Langer thuis is prima, als je niets overkomt'

Ook interessant

Langer thuis wonen, waarom, hoe en wat kost het?

Lees artikel ›

Geluk

Het lijkt of er nauwelijks plek is in verzorgingshuizen. In Ternaard is het onlangs gesloten. Alleen als het écht niet meer kan is er een plek voor je. Ik heb gemerkt in mijn periode in de Waadwente dat er schrijnende gevallen kunnen ontstaan omdat er niet direct plek is in een verzorgingshuis. Als je direct een plek krijgt heb je geluk.

Als ik het straks nodig heb zijn er twee mogelijkheden: Dongeraheem, dat zit hartstikke vol, of De Waadwente. Dan kom ik een verdieping hoger, waar de zwaardere zorggevallen wonen. Dat zie ik ook niet zo zitten.

Oplossing ligt in Den Haag

Dit is dus de keerzijde van het beleid van ‘langer thuis wonen’. De zorgcentra zijn te duur geworden en worden uitgekleed en de wal keert nu het schip. De overheid moet dit onder ogen zien. De oplossing ligt in Den Haag. Langer thuis wonen in goede gezondheid is mooi, en dat willen we allemaal graag, maar er moet ook voldoende ruimte in verzorgingshuizen blijven voor degenen die plotseling niet meer in staat zijn om thuis te blijven wonen. Dat kost natuurlijk geld en het kabinet zou dat geld moeten vrijmaken om ouderen die in de laatste levensfase intensieve zorg nodig hebben die zorg ook te kunnen bieden.

Het kabinet heeft nog een paar potten met miljarden klaarliggen. Er is dus geld en hier is geld nodig. De Tweede Kamer moet zich hiervoor sterk maken. Politiek, kom op voor de ouderen!

Anne Anjema uit Dokkum