Column: Pieter over ‘zijn’ Koninginnedag en wat hij allemaal met een gulden kon doen!

Ruim vijftig jaar lang vierde columnist Pieter (71) Koninginnedag op 30 april. Een ode aan het feest van toen. 

Beeld via de Volkskrant

Ja, u leest het goed, de kop is correct. Ik behoor tot de generatie die het ieder jaar in april weer heeft over Koninginnedag in plaats van Koningsdag. Simpelweg omdat ik dat meer dan vijftig jaar heb gevierd. En vooral in mijn jeugd was dat een dag waar je wekenlang naar toe leefde. Nee, niet vanwege het defilé op Soestdijk, of de aubade met vlag hijsen. Dat interesseerde me nauwelijks. 

Maar op 30 april kreeg ik een gulden! En die mocht ik helemaal besteden aan Koninginnedagspulletjes. Dus ging ik als een speer naar de speelgoedwinkel en kocht daar voor een dubbeltje een balletje met elastiek eraan. Het was waarschijnlijk gevuld met zaagsel of zoiets, want erg stevig voelde het niet aan, Het was ook niet echt rond, maar leek soms meer op een mandarijn. Er zat een soort gehaakt netje omheen met mooie kleuren.

Verder schafte ik een mini-wandelstok aan; die kostte maar liefst een kwartje! Aan de punt daarvan maakte ik het elastiek van het balletje vast en dan had je een prachtig aanvalswapen. Het was de kunst om het elastiek aan de bal strak te trekken en hem te richten op een oranje, kegelvormig feesthoedje (15 cent) dat veel mensen die dag droegen. Bal loslaten en dan maar hopen dat het raak was. Vervolgens maakte ik me snel uit de voeten. Want zelf droeg ik ook zo’n hoedje, dus ik kon een directe tegenaanval verwachten.

Een onmisbaar attribuut was het vogelfluitje, voor slechts zeven cent te koop. Het was een plat halfrond, metalen beugeltje met een soort flapje eraan. Dat stak je in je mond en drukte dat tegen je gehemelte aan. En dan maar proberen of er geluid uit wilde komen, Bij mij was dat meestal geen succes; ik was al blij als ik wat geflapper hoorde. Tot mijn verbazing zag ik op bol.com dat deze vogelfluitjes nog steeds te koop zijn: 7 stuks voor maar liefst € 14,95. Hoezo inflatie…?

Als u even meerekent, ziet u dat ik van mijn gulden nog maar 57 cent had verbruikt. Nog 43 cent te gaan! Daar kon je natuurlijk snoep voor kopen. Bijvoorbeeld een Bazooka, weet u nog? Of duimdrop. Daaruit zuig ik de volgende keer een column.

Alle columns van Pieter

• Pieter over de winters van toen
• Pieter over een gebrekkige geiser en kolen sjouwen
• Pieter over een valpartij en brand is vaders rokerij
• Pieter over zijn bloeddruk die omlaag ging door lekker eten

• Pieter over zijn cholesterolwaardes en hoe voeding alleen niet genoeg was

• Pieter over de hond die hij niet kreeg, snoephappen en naar adem happen

• Pieter over elastieken twist, centje gooien, pijlebuissie en na het avondeten naar buiten

• Pieter over Koninginnedag, en wat je met een gulden kon doen!

• Pieter over Belga’s, Bazooka’s en duimdrop

• Pieter over kikkers op het balkon