Herinneringen aan de basisschool in de jaren ’50: zo ging het toen

De lagere school uit de jaren ’50 was een unieke ervaring, vol met herinneringen die voor velen nog steeds levendig zijn. Weet u nog hoe het vroeger zat? De tijd zonder computers en digitale schoolborden en als de juf of meester aan het woord was, dan was het doodstil in de klas.

[lwptoc]

[the_ad_group id=”173″]

Hier volgen 10 nostalgische herinneringen aan de basisschool in de jaren ’50, die mensen terugbrengen naar de tijd van toen:

1. Straffen in de jaren ‘50

In de jaren ’50 was de opvoeding en het onderwijs op scholen anders dan nu. Er lag een grotere nadruk op straffen en discipline. Wie iets verkeerds deed, moest daarvoor boeten door bijvoorbeeld in de hoek te staan, een tik van een liniaal te krijgen of 100 strafregels te schrijven. Het spreekwoord “Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten” weerspiegelde deze opvoedingsstijl.

2. De onderwijzer voor in de klas

De onderwijzer of onderwijzeres zat voor in de klas aan een houten tafel op een verhoging, zodat de klas goed overzien kon worden. Leerlingen zaten 2 aan 2 in rijen achter elkaar. Dit is nu niet meer zo, de onderwijzer of onderwijzeres loopt nu door de klas en er is geen vaste plek voor de docent. Het onderwijs is zo een stuk minder statisch geworden.

3. Roken in de klas

Roken in de klas was vroeger heel normaal, terwijl het nu door de wet verboden is. De kans was groot dat de onderwijzer of onderwijzeres ook regelmatig een pijp of sigaret rookte in de klas. Kunt u het uzelf nog voorstellen? Net zoals roken in een vliegtuig…

4. De oude, houten planken op de grond

De oude, houten planken op de grond van de school herinneren velen zich nog. Tussen deze planken zaten vaak grote spleten en regelmatig viel er wel eens wat tussen, zoals een potlood of een waardevol kettinkje. De planken waren erg oud en stijf. Zeg maar dag, tegen je waardevolle bezit. 

5. Schrijven met een kroontjespen

Herinnert u het inktpotje nog op de tafel in de klas? Schrijven met inkt was toen heel gewoon. Het gebruik van een kroontjespen was een echte ramp voor linkshandigen. Het was onmogelijk om te voorkomen dat de inkt met eigen hand weer uitgewist werd. Zelfs voor rechtshandigen was het schrijven met een kroontjespen een uitdaging. Knoeien gebeurde bijna altijd. Geluksvogels schreven op vloeipapier, dit droogt veel sneller waardoor de kans op uitvegen een stuk kleiner was.

6. Het duidelijke schoolrapport

In het verleden was uw schoolrapport helder en duidelijk, met harde cijfers voor elk vak. Er was ook een korte tekst waaruit uw moeder kon opmaken dat u moeite had met opletten tijdens de les. Toch was u trots op uw rapport en liet u het aan iedereen zien. Oma gaf u dan een kwartje en uw oom een dubbeltje, die u in uw spaarpot stopte.

7. De typische indeling van een klaslokaal

In de jaren ’50 was het klaslokaal uitgerust met houten banken en stoelen, met twee leerlingen naast elkaar geplaatst. Er stond een kachel in de hoek van de klas en voorin bevond zich altijd het iconische telraam. Herinnert u het leesplankje nog? Het was bedoeld om leerlingen te helpen lezen, met een kleine richel waarop de letters bij de afbeelding gelegd konden worden. De eerste opdracht was “Raam – roos – neef” en later werd dit vervangen door “Aap-noot-mies”. Tenslotte willen we u nog even het schoolbord aan de wand herinneren. Wanneer de leraar deze naar beneden rolde, dan wist u dat u de plaatsnamen moest opdreunen. Groningen, Utrecht, Friesland. Door te stampen leerde u alle provincies uit uw hoofd en wist u precies waar ze lagen.

[the_ad_group id=”173″]

8. De grote klassen

Volgens onderzoek bestaat de ideale klas uit 12 leerlingen, omdat dit meer individuele aandacht biedt. In de jaren ’50 was dit echter niet het geval. Sommige klassen telden wel 50 leerlingen, waardoor er alleen klassikaal onderwezen werd. Herinnert u nog hoe groot uw klas was in die tijd? Tegenwoordig bestaan de klassen ook uit meer dan 12 leerlingen. Simpelweg omdat er te weinig leraren zijn. Daarnaast speelt het onderwijsbudget ook een rol. Maar een ding is zeker: de klassen zijn niet zo groot meer als vroeger.

9. De schoolarts én de schooltandarts

De schoolarts en schooltandarts zijn twee dingen die al jaren niet meer bestaan. Gelukkig maar, want deze werden in de jaren ’50 door kinderen vaak angstvallig vermeden. Veel mensen hebben nare herinneringen aan de schooltandarts. 1 of 2 keer per jaar parkeerde het busje van de tandarts op het schoolplein, waardoor de hele school moest deelnemen aan de controle.

10. Schoolmelk

Wie is er niet met schoolmelk opgegroeid? Als u in de jaren ’50 op school zat, herinnert u zich vast nog wel de campagne van Campina en de verhalen van Joris Driepinter. Van de vieze, lauwe flesjes melk (er was destijds niet altijd een koeling aanwezig) tot de zilverpapier capsules (waar je de mooiste creaties mee maakte).

Vind ook uw klasgenoten terug op SchoolBANK

Leuk he, die basisschool herinneringen uit de jaren ‘50! Weet u nog met wie u destijds op de basisschool zat? Op Schoolbank.nl vindt u eenvoudig uw oude klasgenoten terug. Dan nog niet te beginnen over uw jeugdliefdes. Leuk om met uw vrienden en vriendinnen van vroeger in gesprek te gaan en om samen herinneringen op te halen aan uw schooltijd. Maak nu een gratis account aan en ontdek het zelf. Met wie komt u opnieuw in gesprek?