Onderwerp: Columns
Laatst geupdate: 4 november 2021
Column: De avonturen van Pietje, de voorganger van de Hanneke Poes
Voordat de veelgeprezen Hanneke Poes in het leven van columniste Maartje en haar lat-relatie kwam, was daar Pietje. Pietje was niet zo’n lieve kat. Hij wist wat hij wilde, zullen we maar zeggen.
Voordat de Hanneke poes in ons leven kwam verrijkte Pietje ons leven. Nou ja verrijkte…
Ik had destijds Pietje geërfd van mijn vader. Wij hadden hem ooit voor mijn vader uit het asiel gehaald, omdat hij bleef treuren over de dood van zijn kat. Ze konden het prima met elkaar vinden. Pietje was een afstandskat, omdat hij niet met kinderen kon opschieten. In het asiel vertelde men dat hij Pietje heette en erg goed naar zijn naam luisterde. Het was een zwarte “je weet wel” kater. Als ik bij mijn pa binnenkwam zaten ze onafscheidelijk samen in de grote leunstoel.
Op een dag troffen we mijn vader in groot verdriet aan. Pietje was de hele nacht weggebleven. Wij zoeken en roepen, geen Pietje te bekennen. We beloofden ’s avonds terug te komen om te zoeken. Die avond liep Simon in het donker door de straat keihard ‘Piet’ te roepen. Ik zag hier en daar een gordijntje open gaan en mensen verbijsterd naar buiten kijken. Toen realiseerde ik mij dat het 6 december was en men waarschijnlijk dacht dat Simon een beetje in de war was. Piet was allang terug naar Spanje… Enfin na 3 nachten meldde onze Pietje zich gelukkig.
Pietje was niet aaibaar. Hij werd zelfs gewelddadig als hij geaaid werd. Behalve bij mijn vader. Zoiets van: het is dat het moet, want het is de hand die mij voedt… Het was ook een slimme kat. Aan de buitenkant van de achterdeur zit een haakje op kniehoogte. Als Piet niet snel genoeg naar zijn zin werd binnengelaten sloeg hij zo hard, met veel kabaal, tegen het haakje dat je hem van ellende snel binnenliet.
Toen mijn vader overleed werd Simon, mijn lat relatie, Pietjes enige vriend. Mannen onder elkaar. Ik kwam er niet aan te pas, wat voor heerlijke maaltijden ik hem ook voorzette. Ik denk dat het misschien een vrouwelijke arts was die hem in een “je weet wel kater” veranderde…
Op een dag, toen wij op de Canarische eilanden waren, kreeg Piet een hersenbloeding in het pension waar hij logeerde. Hij kon niet meer lopen en eten. Mijn zoon belde met het droevige nieuws. Wij zouden twee dagen later terugkeren.
Hij zei dat men hem die paar dagen nog kon laten leven zodat wij hem nog konden zien. Maar we hebben hem in laten slapen. Het leek ons niet eerlijk hem langer te laten lijden, alleen omdat wij hem dan nog zouden kunnen zien.
Onze Hanneke werd zijn plaatsvervangster. Aaibaar, ondernemend en erg aanhankelijk. Een schat van een kat!
Alle columns van Maartje
Wekelijks de beste tips en adviezen in uw mail?
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief! U ontvangt dan ieder vrijdag onze nieuwsbrief waarin we u tips en advies geven om gezellig en veilig in uw eigen huis te blijven wonen.
Daarnaast ontvangt u gratis ons E-book over vergoedingen voor hulpmiddelen! De link hiervoor krijgt u per mail toegestuurd.
