Onderwerp: Columns, Vermaak
Laatst geupdate: 2 november 2021
Column: Dierenliefde
Betty is gek op huisdieren. Maar op de een of andere manier gaan anderen er altijd met haar geliefde beestjes vandoor. Hoe dat kan…?
Ik houd heel veel van dieren, zoals zoveel mensen. Tegelijkertijd ben ik ook wel hypocriet, want ik eet ze op. Ik ben behoorlijk in ontkenning. Het vlees dat ik eet, komt niet van dieren, dat zijn keurige lapjes bij de slager of in het restaurant. Ik wil er niet teveel over nadenken, want dan moet ik vegetariërs worden van mezelf en wat moet ik dan eten?
Hoe dan ook, ik had ooit een Tibetaanse terriër kruising uit het asiel gehaald, Bo was zijn naam. Bo was een heerlijke hond. Niet alleen mooi om te zien, maar ook heel goed opgevoed (niet door mij). Na 4 jaar pret en intense wederzijdse liefde, overleed hij aan de gevolgen van een hersenbloeding . Ik was er kapot van.
Mijn lieve vriendin uit Ecuador had met me te doen en toverde een verrassing voor me uit haar handtas. Een schattige kitten van nog maar een paar weken oud: “this one is for you, Betty!”
Ik was altijd meer een hondenmens dan een kattenmens, maar deze schat is de beste ambassadeur voor zijn ras. “Very ,very sweet,” zoals mijn vriendin al zei. Maar ook geen watje. Wat een leuke beesten zijn katten eigenlijk! Alleen, de kat en mijn mantelzorger werden vrienden voor het leven. En ik kwam er totaal niet meer aan te pas.
Ik wilde toch ook graag een diertje voor mezelf, dus ik ging zoeken naar een hondje. De mantelzorger gunt mij alles van harte, maar zat niet te wachten op een nieuwe verplichting in de vorm van een hondje .Dat snapte ik volkomen, dus ik sloot een pact met mijn oudste zoon: we nemen een ‘deelhond’.
Ik vond er eentje via de website ‘Verhuisdieren.’ Een prachtig dier uit de Oekraine. Hij haalde hem op in Amsterdam. Het was meteen liefde op het eerste gezicht tussen die twee en ook mijn schoondochter bleek een uitstekende moeder voor het beestje.
Hier kwam ik dus ook al niet tussen! Als hij op visite komt, is het een schat van een ‘klein’hond en ook met de kat kan hij prima overweg, al deelt de laatste nog wel eens een tik uit als de hond te dichtbij komt.
Maar hoe leuk en gezellig ook, ik had nog steeds geen diertje voor mezelf. Ik bleef dus zoeken naar een hondje voor mezelf. En alweer via ‘Verhuisdieren’ vond ik een schattig beestje. Uit Spanje dit keer. Via het invullen van een aanvraagformulier, een videotelefoongesprek en een huisbezoek werd ik een adoptant.
Let wel; officieel toestemming heb ik nog niet, maar ik ben nu erg dichtbij. Het wachten is dus op de toestemming en het moment dat de hondjes weer mogen vliegen. Ik houd heel veel van mijn ‘klein’dieren, maar ik kan niet wachten tot ik mijn eigen diertje mag omarmen! Dieren maken het leven zoveel leuker. Laat ze maar binnen in je hart en in je leven…!
Alle columns van Betty
Wekelijks de beste tips en adviezen in uw mail?
Schrijf u in voor onze nieuwsbrief! U ontvangt dan ieder vrijdag onze nieuwsbrief waarin we u tips en advies geven om gezellig en veilig in uw eigen huis te blijven wonen.
Daarnaast ontvangt u gratis ons E-book over vergoedingen voor hulpmiddelen! De link hiervoor krijgt u per mail toegestuurd.
